Santorini: één keer en nooit weer?

Maandag 6 juni
Van Naxos ging de reis vandaag verder naar Santorini. Na het ontbijt zijn we nog even aan de haven van Naxos gaan zitten voor een heerlijke fruitsmoothie en hebben we een broodje gekocht voor de lunch. Het eten op de boot is namelijk niet zo lekker, kwamen we achter op de boot naar Naxos, dus dit keer waren we beter voorbereid :)

De boot van Naxos naar Santorini deed er ruim twee uur over en het laatste half uur kon je al genieten van het uitzicht van de verschillende eilanden van Santorini. Het is namelijk een vulkanisch eiland en er zijn na uitbarstingen verschillende eilandjes ontstaan. De laatste uitbarsting was in 1956. Wist je dat Santorini eigenlijk Thira heet? De Venitianen hebben met landje-pik het eiland veroverd en het Santorini gedoopt en die naam is blijven hangen. Niet bij de Grieken hier, maar wel bij alle toeristen ;)

En er zijn veel toeristen! Toen we aankwamen in de haven waren er zoveel mensen en bussen dat we in de file stonden de berg op. In de winter wonen op Santorini zo’n 7.000 mensen, in de zomer zijn dat er 35.000! En dat is exclusief toeristen... Santorini heeft naast een haven ook ruimte voor cruiseschepen (soms liggen er wel 5!) en een internationaal vliegveld (met een rechtstreekse vlucht naar China). Gelukkig konden wij onze dag rustig eindigen bij het zwembad bij het hotel (het tweede en laatste hotel met een zwembad op onze reis).

Ook deze avond hebben we weer typisch Grieks gegeten. Chapeau (of moet ik zeggen bravo ;) ) voor onze reisleidster die elke keer een goed restaurant weet uit te zoeken. Vandaag stonden typische Santorini tomatenkoekjes op het menu (tomaat, ui, ei en bloem), samen met verschillende vissoorten en andere kleine gerechtjes. Voor slechts 11 euro hadden we gegeten en gedronken... dit was wel een van de goedkoopste avonden en Santorini schijnt verder enorm duur te zijn, maar het is bizar dat ze voor dit geld kunnen koken!

Dinsdag 7 juni
Vanochtend konden we uitslapen en relaxen aan het zwembad, want om twaalf uur kwam onze bus voor een tour over het eiland. Op deze manier konden we in één dag een hoop hoogtepunten zien, wat met de lokale bus nooit gelukt zou zijn.

De eerste stop was Akrotiri en wordt ook wel de Pompei van Griekenland genoemd. Deze enorme stad (ruim 10.000 inwoners in de 17e eeuw voor Christus) lag bedolven onder een laag as en werd ontdekt toen ze het as gingen gebruiken voor het Kanaal van Korinthe. Voor de mensen die er een beeld bij willen vormen: een hoop stenen ;)

Daarna gingen we naar het hoogste punt van Santorini (567 meter) waar een klooster en kerk van Clios Thira lag. Vervolgens maakten we een stop in Pyrgos om daar rond te wandelen en het kasteel (weer een hoopje stenen ;) ) te bekijken. Mijn moeder verheugde zich al op de volgende stop: Santo Wines, een wijnproeverij met verschillende wijnen van Santorini druiven. Die waren trouwens erg lekker, als ik mijn moeder mag geloven. Al was wijn nummer drie meer mijn smaak (Vinsanto), een lekker zoete dessertwijn.

De laatste stop was het dorpje Oia (spreek uit: iejaa)(die Grieken hebben wat met ezels, hihi), wat bekend is van alle beelden die men kent van Santorini, de blauwe koepels en de zondsondergang achter de witte huisjes. We hadden de tijd om even rond te lopen (samen met hordes andere toeristen) en de zonsondergang te bekijken. Die was prachtig... verstopt achter een wolk! Oeps. Wat sneu voor de duizenden toeristen die speciaal hiervoor naar Santorini komen... gelukkig was ik daar geen een van en heb ik heerlijk genoten van de prachtige uitzichten.

Laat op de avond kwamen we terug en konden we nog snel een hapje eten bij hetzelfde restaurant. Lekker met gegrilde courgettes en aubergine met tzatziki en gefrituurde kaas (is echt heel erg lekker trouwens!).

Woensdag 8 juni
De laatste dag op Santorini, want om vier uur zouden we vertrekken om de boot naar Kreta te nemen. De ‘snelle’ boot, die gaat maarliefst 50 kilometer per uur. Ik heb mij laten vertellen dat dat voor een boot schijnbaar heel snel is!

Met zoveel indrukken op reis was het vandaag tijd voor een relaxdag aan het zwembad. Dat betekende lekker uitslapen (jaja, ik was pas half negen wakker!), rustig ontbijten, spullen inpakken, bikini aantrekken en een fijn plekje in de schaduw zoeken (de zon is hier goed sterk). Naast wat kletsen en een boekje lezen heb ik zelfs nog gezwommen. Het zwembad is goed benut ;)

Om twee uur gingen we uitgebreid lunchen, omdat we pas rond elf uur ’s avonds in ons hotel zouden aankomen en op de boot niet zoveel te eten zou zijn. Dit keer mocht ik zelf bestellen (wat ik overigens veel minder leuk vind dan alle tapasgerechtjes die we elke avond hebben) en werden het ribbetjes van de BBQ. Dus met een gevulde maag kon ik vervolgens de boot op. Inclusief een primatourtje trouwens, want ik heb mijn eten graag in mijn maag en niet daarbuiten ;) Dat bleek nodig, want de boot schommelde nogal. De wind was deze dag gedraaid en kwam uit het noorden, wat een koele wind gaf. De eerste keer dat het ’s avonds een beetje fris was! (Het noodweer van jullie heeft door de wind wel Griekenland bereikt, maar niet het eiland waar wij waren gelukkig)

Na de boottocht was het nog een goede twee uur rijden naar Chania, wat aan de westkant ligt van Kreta (en aan de noordkant van het eiland). Daar aangekomen gingen we nog een drankje doen in de oude stad en konden we om twaalf uur ‘lang zal ze leven’ zingen voor mijn moeder :D